روان‌سنجی سیاهه نگرانی درباره‌ی تصویر بدنی در نوجوانان

سابقه و هدف: تصویر بدنی، به عنوان تصویری که ما از اندازه، شکل و فرم بدن خود در ذهن داریم، تعریف می‌شود و به احساسات فرد در مورد این ویژگی‌ها و اجزای تشکیل دهنده‌ی بدن اشاره دارد. هدف پژوهش حاضر، روان‌سنجی "سیاهه نگرانی درباره‌ی تصویر بدنی" (BICI) بود. مواد و روش‌ها: برای این منظور، نمونه‌ای با تعداد 591 نفر دانش آموز دبیرستانی به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای- خوشه‌ای چند- مرحله‌ای از بین دانش آموزان شهر تهران انتخاب شدند. برای محاسبه‌ی روایی همگرا، به طور همزمان، مقیاس کمال‌گرایی چندبعدی فراست و مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش‌آموزان اجرا شد. جهت بررسی ساختار عاملی تأییدی مرتبه‌ی اول مقیاس نگرانی درباره‌ی تصویر بدنی، از روش برآورد کمترین مقدار مجذورات وزن‌دار (WLS) و برای ارزیابی کفایت برازش مدل با داده‌ها، از شاخص‌های RMR، RMSEA، CFI، AGFI، GFI، 2c، /df2 و 2 استفاده گردید. یافته‌ها: ضریب آلفای کرونباخِ خرده مقیاس‌های نارضایتی- خجالت به دلیل ظاهر، و عملکرد ضعیف فرد به دلیل نگرانی از ظاهر، به ترتیب 89/0 و 87/0 بود. ساختار عاملی BICI با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی، مورد تأیید قرار گرفت. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که BICI با پرسشنامه‌‌ی کمال‌گرایی (01/0P<) و رضایت از زندگی (01/0P<)، همبستگی منفی معنی‌داری دارد که این رابطه، بیانگر روایی همگرای BICI است. نتایج نشان داد که میانگین نمره‌های دختران در هر دو خرده مقیاس نگرانی درباره تصویر بدنی در مقایسه با میانگین نمره‌های پسران، بالاتر است. نتیجه‌گیری: ساختار عاملی مرتبه‌ی اول دو عاملی "سیاهه نگرانی درباره‌ی تصویر بدنی"، برازش بهتری با داده‌های مشاهده شده نشان داد. ساختار عاملی تأییدی، پایایی و روایی BICI برای کاربردهای پژوهشی و تشخیص‌های بالینی در حد قابل قبول بود.